SLOTKOOR Wiedersehen

Slotkoor is een jaarlijks zomerproject voor kamerkoorzangers. In een week tijd wordt in een romantisch jachtslot in Noord-Beieren een programma ingestudeerd dat zowel daar, als in september in Nederland wordt uitgevoerd.

Na twee jaar keert het Slotkoor terug in Markt Nordheim. We kijken uit naar het weerzien met Schloss Seehaus en zijn kasteelheer Jan, naar de kapel, de oranjerie en de tuin. We verheugen ons op het weerzien met de dorpsbewoners, met de slager, de bakker, de pastoor en de burgemeester; de wijn van de familie Probst en de diners van onze eigen chef-koks in de kasteeltuin.

Een weerzien is spannend en ongewis omdat er altijd tijdens je afwezigheid iets verandert. Was soll ich nun vom Wiedersehen hoffen? vraagt de 74-jarige Goethe zich daarom ook af in de Elegie van Kurt Bikkembergs uit 2013, geschreven voor het eerste lustrum van het Slotkoor. Wat nooit is veranderd bij 10 jaar Slotkoor is het vaste recept voor de Polyfonie: psalmen van Sweelinck in kleine bezettingen.

In de compositie van David Lang spreekt Ruth haar onvoorwaardelijk liefde uit voor Naomi: waar jij ook heen gaat, ik ga met je mee. In Figure Humaine van Poulenc doet Paul Eluard ons geloven dat we zelfs na de donkerste periodes van oorlog en onderdrukking altijd het licht zullen weerzien, omdat de naam van de vrijheid overal in geschreven staat. Flonkerend als de sterren in de hemelnacht van Taneyev.

PROGRAMMA

Stars (1909) – Sergei Taneyev

where you go (2015) – David Lang

Drie Psalmen van Jan Pieterszn. Sweelinck

Elegie (2013) – Kurt Bikkembergs

Figure humaine (1943) – Francis Poulenc

Zwölf (2019) – Bart van Dongen (opdrachtcompositie)